Przeprosiny.

Tak więc muszę Was przeprosić. Widzę, że wszystko tu ucichło i jestem świadoma, że to wspólna 'praca' nas wszystkich, ale to mnie długo nie było. Winny się tłumaczy i jestem winna, nie miałam dostępu do internetu za bardzo. Prócz tego miałam bardzo dużo nauki. Od dzisiaj jednak jestem i choć dzisiejszy wieczór mam zajęty, teraz jestem wolna i jutro również będę. Tak więc.. Odżywmy stado!

Ta da dum.

Ludzie, co jest? Stoimy! Zagląda tu ktoś chociaż..? Będę czekał na czacie w piątki. 

~ Feroun

Biegnij ruda biegnij!

 ...:::Java:::... / 2,5 roku / Samica /  

..::Rasa::.. Toller.

..::Hierarchia::.. Szpieg.

..::Wygląd::.. Java jako przedstawicielka rasy Toller jest praktycznie cała ruda, za wyjątkiem końcówek łap, ogona oraz brzucha, które są barwy białej. Jeśli widzisz przed sobą coś rudego, średniej wielkości, widzisz też brązowe oczka i brązowy nochal, to z całą pewnością masz do czynienia właśnie z nią.  Kiedy się położy na brzuchu w jesiennym złocie, jest praktycznie nie dostrzegalna. Trzeba się sporo natrudzić aby ją zobaczyć, o ile się dobrze ulokuje.  Nie jest za wysoka, ale nie jest też zbyt niska. Prezentuje średnią wielkość psa. Jeśli by porównać ją z człowiekiem, to sięga mu nieco powyżej kolan. Jest dość szczupła, co pozwala jej na ogromną zwinność.

..::Zdolności::.. Jest doskonałym szpiegiem. Jej umiejętności zwłaszcza poszerzają się jesienią kiedy to całe otaczające tło zlewa się z jej złotawo rudym futrem. Jej rasa też dobrze sprawdza się w polowaniach i tropieniach, aczkolwiek ona sama nigdy tego nie robiła, jeśli zaś ktoś ja tego nauczy, na pewno dobrze zapamięta tę lekcję.

..::Charakter::.. Ruda jak to ruda. Wszędzie jej pełno. Jest bardzo żywiołową postacią. Uwielbia zabawę, na nudę zawsze znajdzie jakiś sposób, jak chociażby pogrzebanie w ziemi lub pogryzienie jakiegoś patyka. "Szalona Ruda" Jak to już zdążyli zauważyć niektórzy stadnicy.
Z początku może sie wydawać zupełnie inna, ale zazwyczaj potrzebuje trochę czasu w nowym miejscu na rozbudzenie w sobie samej siebie i przystosowanie się do innych osobników. Uśmiech i radosne nastawienie praktycznie nigdy jej nie opuszcza. Nawet w chwilach gdy pojawia się smutek i zwątpienie, suczka nie okazuje tego po sobie zbyt mocno.

..::Historia::.. Samica od szczenięcia wychowana przez ludzi. W domu, który zamieszkiwała znajdował się stary i duży pies  imieniem Tien. Był samcem i zarazem był dla niej jak starszy brat. Jednakże ich charaktery bardzo się różniły. Pewnego dnia Java wylądowała w schronisku, gdyż jej właściciele byli rozczarowani jej żywym zachowaniem. Jako jedyna z wielu psów okazywała niesamowity optymizm, mimo tego jak była tam traktowana. Po roku do schroniska dołączył jej starszy brat z domu w którym sie wychowała. Pewnego wieczoru Tien zorganizował ucieczkę. Ostatnie słowa jakie od niego usłyszała brzmiały: "Biegnij ruda, biegnij!" Bez wahania posłuchała i biegnąc tak bardzo długo, wczoraj wpadła na polanę tego właśnie stada. Żywi spore nadzieje że jeszcze kiedyś spotka się z przyszywanym bratem.

..::Powiązania::.. Brak.

..::Ciekawostki::..
* Java i Tien wręcz sie nienawidzą, ale jak to w rodzinie bywa,  w potrzebie zawsze sobie pomagali.





Być może w KP pojawia się minimalne zmiany w dwóch ostatnich rozszerzeniach zwłaszcza :)

Ogłoszenie 1: zmiany

        Popatrzyła na wszystkich, słuchając rozmów. Pokiwała lekko wielkim łbem.
- W porządku. Wybierzmy więc inny termin, taki, żeby wszystkim pasowało. Ja proponuję poniedziałek lub środę. Godzinę Wy ustalcie, bo Wy wiecie najlepiej, kiedy będziecie mogli się zjawić. - Rzuciła wesoło.

*Obecność nadal obowiązkowa. Dla wszystkich.

Niedźwiedź.

   ||    FEROUN    ||   

pirenejski pies górski x kuvasz

pretendent do stanowiska głównego wojownika

   ||    W SKRÓCIE    ||   

Ferro 

   ||    WIEK    ||   

6 lat

   ||    PŁEĆ    ||   

 samiec

   ||    WZROST    ||   

77 cm

   ||    WAGA    ||   

50 kg

    ||   CHARAKTER    ||   

Z życia wyciąga tylko pozytywy. Choćby przyszłość malowała się w ciemnych barwach on zawsze doszuka się iskry, która przerzedzi ten mrok. To bardzo żywiołowy i zuchwały typ z przeogromnym ego. Rzadko kiedy uda się cokolwiek mu wmówić, jeśli jednak dostrzeże swój błąd będzie umiał respektować cudzą słuszność. Szanujący i wymagający poszanowania. Dumny nie z próżnej próżności, lecz dlatego, że ma się czym szczycić. Często uraczy luźną rozmową, tudzież uśmiechem. Udzieli też wsparcia tym którzy go potrzebują. Nie będzie przy tym rozgrzeszał, o nie. Możesz szukać w nim powiernika żali i smutku, nie szukaj jednak pocieszyciela. Prędzej od złudnych słów pociąga do czynów. Nie przepada za niezdecydowaniem i brakiem pewności siebie, z racji że jest osobnikiem z przyrodzenia konkretnym. Bywa indywidualistą, choć z braku laku potrafi się podporządkować panującym regułom. Nie trzyma się ich jednak jak tonący brzytwy, lubi od czasu do czasu wyjść poza schemat, rozerwać się w jakiś irracjonalny sposób. Nie można się z nim nudzić. Poza tym z chęcią służy pobratymcom za grzejnik. Jego zwalista postura mogłaby pochłonąć w objęciach dwa mniejsze psy. Uwielbia czuć bliskość, nie ma nic przeciwko przytulasom. Przygarnie pod swe skrzydła nawet nieznajomych, zachowując przy tym stosowny dystans. Jest doskonałym towarzyszem na długie, zimowe noce. W zamian bierze jedynie wiązki życzliwych słów. Oczywistość chyba, że że nie będzie dzielił się swoim futrem z gburami? Nie cierpi chamstwa i obłudy. Tępi to na każdym kolejnym kroku i nie powściąga w tym emocji. Zimnej kalkulacji poddaje tylko działania, które mogą mieć znaczący wpływ na losy jego i stada.

   ||    APARYCJA    ||   

Ciemnobrązowe ślepia, lśniąc w świetle urzekają głębią. Stosunkowo niewielkie, trójkątne uszyska skąpane w obfitym futrze. Umięśniona szyja, krępy kark i głęboka klatka piersiowa. Ogon nisko osadzony niczym u wilka, zadziornie zawinięty końcem ku górze. Feroun głównie wdał się w ojca, który jako pirenejczyk od zawsze był psem rosłym i szerokim w piersi, wręcz ociężałym. Szczęśliwie więc z matki wziął swą zgrabność i zwartość w kroku. Jako połączenie tych dwóch podobnych sobie ras zyskał większą swobodę ruchu i zwiewniejszą sylwetkę. Porusza się mimo okazałego gabarytu z odgórną płynnością. W jego stępach zawiera się duma i sprężystość. Narzeka jedynie na niedźwiedzie futro, które doskonale grzejąc zimą nie przerzedza się latem i w słońcu daje nieźle w kość. Ma potężne łapy, które mogłyby ściągać głowy z karku i wielką mordę zdolną rozewrzeć się na szerokość młodego pniaka. Słusznie porównywany jest do niedźwiedzia. Wysoki na niespełna metr i ciężki na 150 funtów spełnia się w roli żywego tarana. Fraszką jest dlań zapolować samotnie na guźca tudzież żubra. Na przekór tym wszystkim wzniosłym zaletom idzie jego mała zwrotność. Moloch nie jest powolny, jednak ze swoim wzrostem i wagą potrzebuje zdecydowanie więcej czasu od innych, by się obrócić. Nie jest też szybki, a gdy biegnie po prostu nie sposób go nie usłyszeć. Zimą jest niezmordowany, lecz w cieplejszych porach nietrudno mu się zagrzać w dwuwarstwowej okrywie. Nie należy więc w tym czasie do szczególnie ruchliwych ani skorych do zabaw.

   ||    INNE    ||   

* Przodkowie jego ojca przysłużyli się na bolu bitew jako siła pociągowa, skutecznością niemal dorównująca koniom w uprzęży. Pireneje ciągnęły wojskową artylerię.

* Kiedy karmiła go jeszcze ludzka ręka stróżował przy stadach bydła, skutecznie przeganiając wilki i inne drapieżniki łaknące mięsa.

* Ferro uwielbia szczenięta i ma do nich słabość, jednak te z reguły się go obawiają ze względu na jego rozmiar.
* Jako młodziak doznał paraliżu kości ogonowych. W związku z tym nie idzie mu merdanie.

* Jest zaprawionym myśliwym.
_________________________________________
 OD AUTORA: KP może ulec rozwinięciu. Może, lecz nie musi. Roszczę sobie jednakowoż prawo do jej zmiany. Nie jestem dobrym kompanem do gry w komentarzach, szybko mnie to nudzi. Powiązania owszem, bardzo chętnie, o ile ktoś miałby pomysł. Mam nadzieję, że polubicie się z Ferro.
Przede wszystkim, witam! 

Płatek śniegu.

☩.Just believe in your dreams.☩

☩.Demon.☩

 | Demy | 4 lata | Pies Grenlandzki | Pies zaprzęgowy |

Przez blisko trzy lata był wykorzystywany jako pies zaprzęgowy. Na początku swojej kariery w zaprzęgu zajmował pozycję Swing, czyli psa biegnącego tuż za liderem. W niedługim czasie przeskoczył na pozycję lidera – podczas wyścigów to on biegł na samym przedzie zaprzęgu i prowadził swoich towarzyszy ku zwycięstwu.

Demon nigdy nie odznaczał się wielką siłą fizyczną, jednak nadrabiał to niebywałą inteligencją i szybkością. Nie było psa, który potrafiłby mu dorównać. Jednak za bardzo zaślepiły go jego niesamowite umiejętności.

Pozycję Lead zajmuje pies spokojny i inteligentny, który ma w sobie duży zapał. Dobry lider potrafi rozpoznać zagrożenie dla zespołu, np. cienki lód. Jednak Demon, skupiając się tylko na zwycięstwu, zamiast dobru towarzyszy, wybrał skrót z cienkim lodem, narażając tym samym siebie i resztę zaprzęgu. W pewnym momencie pokrywa zerwała się pod ich ciężarem. Większość psów wraz z Demonem wpadła do  lodowatej wody. Szczęście miał właśnie tylko Demon, którego jako pierwszego uratował i ogrzał maszer. Reszta utopiła się lub zmarła później z wyziębienia.

 ~*~

 Jak na swój wiek bardzo łagodny i cierpliwy pies, póki czymś się go nie wytrąci z równowagi. Jest spokojny, robi wszystko we własnym tempie, można uznać, że niezły z niego leń. Potrafi wylegiwać się przez cały dzień w jednym miejscu, jedynie przewracając się z boku na bok co jakiś czas. Ma tendencję do „owijania w bawełnę”, a gdy przedmiotem rozmowy jest coś ważnego, bardzo często zdarza mu się ziewać. Nigdy nie daje prostej odpowiedzi, za to bardzo łatwo go znudzić. Chociaż, trudno zdobyć jego zaufanie. Czasami bywa apatyczny i nieprzyjazny, szczególnie w stosunku do obcych psów. Zachowuje dystans w stosunku do nieznajomych, jednak gdy już kogoś pozna, potrafi być miły i uprzejmy. Mimo to, stara się do nikogo nie przywiązywać z różnych przyczyn. Poza tym, jest zdecydowany i uparty, zawsze doprowadza swoje zamierzenia do końca.

~*~

 Podobnie jak każdy inny przedstawiciel jego rasy, ma silne kończyny, bardzo mocny i dobrze umięśniony tułów. Gruba śnieżnobiała sierść zapewnia mu ciepło zimą, ale niestety jest utrapieniem podczas lata. Krótka, biała kita jest ciasno zwinięta nad grzbietem, a małe, trójkątne uszy mają zaokrąglone czubki. Jego głównym priorytetem są jasnoniebieskie oczy, przypominające niebo. Jednak psuje to siatka blizn szpecąca jego cały pysk i resztę ciała.
Jako, że służył jako pies zaprzęgowy jest bardzo wytrzymały i szybki. Jednak po wypadku kuleje na prawą, tylną nogę. Ma nadzieję, że niedługo powróci do swojej dawnej kondycji i zajmie miejsce tropiciela lub myśliwego w hierarchii, ponieważ często wraz ze swoim właścicielem wybierał się na polowania na niedźwiedzie i foki.
 

 ~*~

Doberek. 

Demon zawsze chętny na wątki, na powiązania niekoniecznie, ale jeśli się trafi jakieś ciekawe, to czemu nie?

Karta postaci będzie pewnie jeszcze edytowana.

Ogłoszenie 1

        Bernardynka weszła na Główną Polanę, gdzie znalazła wszystkich tych, których szukała: Quick Silvera, Moire i Ignition. Posłała im ciepły uśmiech i usiadła. Odezwała się po chwili.

- Zebrała się nas już czwórka w stadzie. Cieszę się ogromnie z Waszej obecności, każde z Was stało się dla mnie w mniejszym lub większym stopniu, ale jednak rodziną. Zapraszam Was więc na Główną Polanę w dniu 12.09.2014r. o godzinie 19.00. W jakim celu? Tego dowiecie się po przybyciu. Obecność jest obowiązkowa, jeśli ktoś nie może przybyć, proszę, aby wypowiedział się teraz*, postaramy się w takim wypadku znaleźć inny termin.

        Popatrzyła na wszystkich z tajemniczym uśmiechem. Czekała na ich reakcje, ciekawa tego, co mają do powiedzenia.


*- Proszę o dodanie komentarza pod tym postem wszystkich wymienionych: Quick Silver, Moire, Ignitio, Demon.


[W pierwszej kolejności próbujcie się zalogować na flash-chat, jeśli jednak nie będzie działał, spotkamy się na chat'cie awaryjnym.]

[Szukam również osoby chętnej do pomocy z opisaniem terenów stada.]